بشر په ستـوروکې ، د نــوی ژوند امکان لټوی
د امیــدونو آرمــانـــونو، لــوی جهـــان لټــــوي
زمونږه خلک ورک دي ، په تیارو کې د جهل
چي په تیــارو د جهــــالت کې ، خپل ځان لټوي
««««««««««««««««««««««««««
چي پیدا می شــــو ، بشر سره الفت
اوس یي ګالم ، په غمونو کې محنت
د عــالم غــمونه ، واخــلي په خپل سر
هغه څوک چي شي ، سمبال په معرفت
«««««««««««««««««««««««««
وخت په چټــکی ، لــــــه مخــي مو تیریږي
زمـــانه د چــــــــا د پـــــــاره نــــه ودریږي
خو افسوس ، زمونږ په حال باندی همدا دی
چـــــي په قدر د زمــان څـــوک نه پوهیږي
««««««««««««««««««««««««««««
دا خواره واره په هر ځای ، د پیغور یو
دا زمونږ له نادانۍ ، او جهـــــــالت دی
په ټـــــول عمر په تضـاد کــې یو د علم
ځـکه ټولــو نه بد تر زمـــونږ حالت دی
«««««««««««««««««««««««
راځئ نور شر او شرارت ، پریږدۍ
دا بدبخــــــــتي او دا حــالت پریږدئ
یو بل تـه غیږه ، د ورورۍ ورکړې
په زړه کې ځای د محبت ، پریږدئ
