لنډې کیسې

"تيره ورځ مازديګر مهال له دفتر څخه ستړي ستومانه بهر شوم، له ځانه سره مي وويل نن کور ته نه ځم، هسي هم نن په تنګ يم، زړه دي نيولي شانته ده، په لار روان وم له ځان سره مي سوچ کاوه چي داسي يو…

د کوټې پردې يې کش کړې، د لمر وړانګو يې سترګې ور پټې کړې ورو، ورو يې بېرته سترګې خلاصې کړې د وجود شخي يې ووېسته خوب يې سم نه و پوره، د شپې تر ناوخته پورې ويښه وه،  د کړکۍ پر کنج کې يې د مرغۍ…

     د روغتون په لومړي پوړ کې اوولسمې خونې ته مخامخ د  دهلېز په لرګینه څوکۍ بې خوبه ناست وم، په همدې خونه کې مې مور له دوو نورو سپین سرو سره له څو ورځو راهیسې بستر وه، په کابل کې تازه د مني…

ښه مې په ياد دي چې ټوله شپه خوب رانغى، هديره مې هېڅ له ياده نه وتله او له خدايه مې غوښتل چې ژر سهار شي چې زه هديرې ته لاړ شم او له خپل مور او پلار او د نيکونو له ارواګانو سره خپلې خاطرې تازه…

د خپل نوم له اورېدو سره په منډه له څوکۍ پاڅېد، کوچنۍ غرفې ته مخامخ ودرېده، د وېش مامور بوخت و، د خپلې تذکرې د تر لاسه کولو پاڼه یې د مسوول مامور مخکې کېښوده، نوم یې بیا تکرار شو:  –…

د  ۱۶ کلونو مخکې خاطره لولم هر څه داسې تېر دي لکه شپاړس دقیقې، خو دا هر څه بیا دومره نا اشنا دي لکه د شپاړسو کالو فاصلې . کلونه اوښتي ډېر څه بدل دي، اه درېغه هر څه بدلېدای.د پوهنتون وخت…

بڼوال د باغ وره ته ورسېد، د شنې کورتۍ پر بغلي جېب یې ګوتې ننویستې، زنګ‌وهلې کیلي یې پر قلف کې تاو کړه، د غوړیو له ټېمانو جوړ ور خلاص شو. سپي راټوپ کړل، خو د بڼوال په لیدو یې بېرته…

د غرمې ډوډۍ وخوړل شوه، زمزمې دسترخوان او لوښي ټولول مور یې ور نارې کړې: وه نجلۍ چابکه چابکه ښوره سبا اختر دی کارونه دې ژر ژر خلاص کړه، په کور کې څک اوبه هم نه شته چې د کور کارونه دې خلاص…

د پسرلي شینلیو غرونو، دښتي، او درې پوښلي وي. مازیګرنې وږمې ورو، ورو چلیدلي. د ونو، ګلونو څانګې او د بوټو پاڼې يي ېوې او بلې خوا ته خوځولي په شنو پاڼو کې د پټو او زندانۍ غوټیو غوړیدو ته هوس…

چې څنګه په وره کې  نیمه راښکاره شوه؛ نو پلار یې وویل: همدغه لور مې وه!  ما ژر پیاله کیښوده؛غیږه مې پرانیسته؛ خو هغې راته یوه ګوته ونیوله، بیرته شاته وګرځیده او له سترګو پنا شوه. کوربه کیسه…