نصیر احمد احمدي

ماخستن و، کوټه له وړو ماشومانو ډکه وه، چا ټوخل، د چا ذګيروي ختل. په توره شپه کې د څنګ له کوټې د مور او پلار غږ راته. ښځې په خواره خوله وویل: ـ وه سړیه، په کور کې یوه روپۍ نشته، دوې لوڼې مو…

موږ! موټر مې خراب و، شناخته مستري ته مې ودراوه، ټيک دوولس نيمې بجې بېرته ورغلم. سرو کړو رومیانو ته يې لا هګۍ نه وې ور اچولې، مستري ست راته وکړ، ما هم لاسونه پرېمانځل، خو تر ما مخکې دوه…

لارا  اوتو کړې جامې په بکس کې کېښودې، ويې ويل: _سوزان، څه فکر کوې؟! د پوهنتون اووه ورځې رخصتي دې په دومره ستړي سفر ارزي؟! ځوانې نجلۍ ريموټ ور واخيست، تلويزيون يې مړ کړ، ويې ويل:  _تر دې…